Dag 17 t/m 20 / 28-30 april
Van Anzar Road over San Juan Bautista & Hollister naar Chowchilla
Na de aarbijenvelden rond Watsonville is iedere verandering fijn. Maar wat we zagen aan natuur de afgelopen dagen was zo wonderschoon en uniek dat het me moeilijk valt te beschrijven. Ik hou het dan ook bij mijn gedicht.
Van Anzar Road over San Juan Bautista & Hollister naar Chowchilla
Na de aarbijenvelden rond Watsonville is iedere verandering fijn. Maar wat we zagen aan natuur de afgelopen dagen was zo wonderschoon en uniek dat het me moeilijk valt te beschrijven. Ik hou het dan ook bij mijn gedicht.
De wegen waren goed, maar een paar mijl highway, en de rest smal maar goed geasfalteerd. De eerste nacht slapen we in Panoche Valley, groene heuvels met hier en daar een eikeboom en wat koeien. Een riviertje kabbelt rustig een paar meter van de tent. De volgende ochtend is klimmen, maar met wind in de rug is het goed te doen, en hebben we genoeg tijd om te geniet van de omgeving. Bij een farm vullen we onze waterflessen bij, want sinds Hollister is bijna niets meer geweest aan winkelels of huizen. Tijdens een lange afdaling veruilen we het groen en de bomen voor een uitgestrekte prarie, met gras dat golft als een zilveren oceaan. We reden lange tijd direct naar het oosten, maar midden in de prairie, omgeven door heuvels, slaan we linksaf naar het noorden.
Het is nu zo'n 90 graden Farenheit, de zon dwingt me om een t-shirt met lange mouwen te dragen, tussen de sunscreen door. Toch geniet ik ieder moment. Bij Mercey Hot Springs houden we halt voor het middag maal. Normaal gesproken vragen ze 5 dollar voor een picknick tafel, maar fietsers uit holland hebben kennelijk een streepje voor, wij krijgen hem voor niets. Even overwegen we om de tent hier op te zetten en een bad te nemen, het water uit de bron is 119 graden F en zout. De baden zijn 106. Maar zelfs een hollands streepje voor zou hier niet baten. 40 dollar om de tent op te zetten vinden we teveel, en stappen weer op de fiets.
Heuvels zijn goudbruin nu, om een beeld te geven van het weer. Eenmaal uit de heuvels komen we in een vlak boerenlandschap. 1000enden hektaren omgeploegd, bezaaid, begroeid farmland, afgewisselt met nette rijen amandelbomen. Het is zaterdagavond als we vlak voor Firebaugh ons water bijvullen en een ijsje eten. We praten wat met de kinderen van de eigenaar, een arabier. Ze zijn erg volwassen voor hun 9 en 13 jaar, het moet een hard bestaan zijn hier op het platteland. We worden wat door een -uiteindelijk toch snelle- zonsondergang, en lopen wat muggenbeten op als we langs de rivier naar een plekje voor de tent zoeken.
Vanochtend zaten we om 8 uur op de fiets en na een appel als ontbijt en een boterham tussendoor fietsen we 25 mijl tot Chowchilla. Zojuisthebben we een amerikaans ontbijt gegeten, 2 eirenen, spek, sausage, gebakken aardappelen met ui en paprika en een pancake. Met ahorn siroop natuurlijk. Wat een verwennerij. Tijdens ons maal werden we aangesproken door een wat oudere man die, toen hij hoorde dat we een bibliotheek zochten voor internet, ons aanbood om het in zijn huis te gebruiken. Dus hier zit ik nu achter de computer. Vavavond zullen we in de radiouitzendig zijn die hij ieder dag doet. Wie weet wat dat ons brengt. We hopen vandaag in Yosemite te kunnen eindigen, Sonora Pass is nog steeds ingesneeuwd dus misschien moet ik mijn plannen alsnog wijzigen. Via Bakersfield naar Death Valley dus. Maar dat is voor latere zorg. We hopen een paar dagen in yosemite te kunnen blijven.
Goodnight & goodluck!
Pepijn
Het is nu zo'n 90 graden Farenheit, de zon dwingt me om een t-shirt met lange mouwen te dragen, tussen de sunscreen door. Toch geniet ik ieder moment. Bij Mercey Hot Springs houden we halt voor het middag maal. Normaal gesproken vragen ze 5 dollar voor een picknick tafel, maar fietsers uit holland hebben kennelijk een streepje voor, wij krijgen hem voor niets. Even overwegen we om de tent hier op te zetten en een bad te nemen, het water uit de bron is 119 graden F en zout. De baden zijn 106. Maar zelfs een hollands streepje voor zou hier niet baten. 40 dollar om de tent op te zetten vinden we teveel, en stappen weer op de fiets.
Heuvels zijn goudbruin nu, om een beeld te geven van het weer. Eenmaal uit de heuvels komen we in een vlak boerenlandschap. 1000enden hektaren omgeploegd, bezaaid, begroeid farmland, afgewisselt met nette rijen amandelbomen. Het is zaterdagavond als we vlak voor Firebaugh ons water bijvullen en een ijsje eten. We praten wat met de kinderen van de eigenaar, een arabier. Ze zijn erg volwassen voor hun 9 en 13 jaar, het moet een hard bestaan zijn hier op het platteland. We worden wat door een -uiteindelijk toch snelle- zonsondergang, en lopen wat muggenbeten op als we langs de rivier naar een plekje voor de tent zoeken.
Vanochtend zaten we om 8 uur op de fiets en na een appel als ontbijt en een boterham tussendoor fietsen we 25 mijl tot Chowchilla. Zojuisthebben we een amerikaans ontbijt gegeten, 2 eirenen, spek, sausage, gebakken aardappelen met ui en paprika en een pancake. Met ahorn siroop natuurlijk. Wat een verwennerij. Tijdens ons maal werden we aangesproken door een wat oudere man die, toen hij hoorde dat we een bibliotheek zochten voor internet, ons aanbood om het in zijn huis te gebruiken. Dus hier zit ik nu achter de computer. Vavavond zullen we in de radiouitzendig zijn die hij ieder dag doet. Wie weet wat dat ons brengt. We hopen vandaag in Yosemite te kunnen eindigen, Sonora Pass is nog steeds ingesneeuwd dus misschien moet ik mijn plannen alsnog wijzigen. Via Bakersfield naar Death Valley dus. Maar dat is voor latere zorg. We hopen een paar dagen in yosemite te kunnen blijven.
Goodnight & goodluck!
Pepijn
No comments:
Post a Comment