Dag 20, vervolg / 30 april
Van Chowchilla naar Hway 140
Als we vertrekken uit Chowchilla wordt het landschap weer groener. Minder omgeploegde akkers en wat meer bomen, maar nog steeds zo vlak als nederland. Als we voor een huis de kaart bestuderen wordt ons prompt een groot stuk chocoladetaart aangeboden. De man - een schoolbus chauffeur - helpt ons met een route over rustige wegen tot aan Planada.
Het is al vrij laat inmiddels, en hwhy 140 blijkt een drukke weg te zijn. Als er vanuit een voortuin uitbundig naar ons gezwaaid wordt hoeven we dan ook niet lang na te denken. En met de stoute schoenen aan vragen we of ze een plekje hebben voor onze tent. Ze kijken elkaar aan en met een glimlach bieden ze ons ook maar aan om de maaltijd met hen te delen. Blij met deze verwelkoming zetten we de tent op en hebben een erg gezellige avond met deze half mexicaanse / amerikaanse familie.
Hun bestaan is wat onzeker nu vanwege de nieuwe immigratie wetten. Ze vertellen dat de vreemdelingendienst schoolbussen stopt om kinderen daaruit weg te kunnen halen. Kinderen die hier al 10 jaar wonen samen met hun ouders en niet beter weten dan amerika.
Het is elf uur als we besluiten om onder de sterren te slapen. We worden even opgeschrikt door de sproeiinstallatie maar we blijven droog. Een koele bries waait zachtjes over de prarie. Welterusten.
P.s. Voor diegenen die zich het afvragen, ik ben mijn km teller kwijt geraakt in San Francisco vandaar geen mijlen meer in de blog. Ik schat dat in nu aan de 950 mijl zit.
5 comments:
Hoi Pepijn,
Heb je een gezellige reiskameraad met Preston. Vertel eens wat meer over hem. Je fietst geloof ik al een week of langer met hem samen. En doe hem in elk geval de groeten van je ouders. Leuk dat je verslaggeving zo vlot gaat tegenwoordig. Heb je daar een technische oplossing voor gevonden?
Groetjes, de pap en de mam.
Geliefde ouders,
Tja, ik denk dat ik met internet gewoon geluk had afgelopen week. De radio man liet me zijn computer gebruiken. Misschien ga ik dat gewoon vaker vragen. Ik heb ook een palm pilot gekocht met een uitklapbaar toetsenbord, maar dat lijkt weggegooid geld omdat de batterij na een dag leeg is. zelfs als ie uit staat. ik hoop dat ik hem terug kan brengen.
Wat preston betreft, ik kende hem nog niet echt toen we van san fran vertrokken. Hij lijkt nog het meest op bob marley,en zijn leven lijkt wat langzamer te gaan dan dat van mij, wat tijdens het opstaan soms wel lastig was. Ik ben nu in yosemite, en ga van uit hier alleen vrder. Hij gaat terug naar Frisco. Het was luk om een collega
te hebben voor een tijdje, maar ik zie er naar uit om weer mijn eigen tempo te kunnen volgen. Preston blijft nog een paar ddagen in yosemite, ik vertrek zaterdag ochtend 9morgen) over de 41 richting fresno. vandaar naar kings canyon, sequoia n.p. en dan de eerste open pas over richting deathvalley.
Internet is een kostbaar goed hier. En het kost veel tijd om om de drie min de betaling t-eomzijlen
Vandaar op dit moment geen nog geen update. ik ben erg benieuwd naar de badkamer. Ach, twee maanden zijn zo voorbij. :-)
Groetjes aan allemaal,
Pepijn
Post a Comment