Groene velden, dauwdrupels - glinsteren aan een grashalm
Bergtoppen, wit - als de vleugels van de albatros.
Meren, stil - als een spiegel, wolken
drijven op een blauwe lucht,
en ik fiets.
Regen, en wind - van alle zijden,de aarde - ademt dampend
vlagen - warme lucht doorzeeft met zonnestralen,
goud op groen maakt zilver,
en ik fiets.
Mensen - mannen vrouwen, oud enjong - huilen, lachen, zijn!
Huizen - soms eenzaam, grauw, soms onbewoond. En soms,
een blauwe brievenbus, of bloemen voor het raam,
en ik fiets.
Alles vreemd, (en) steeds opnieuwdoor dagen, weken misschien zelfs een heel
leven - steeds opnieuw
blijft alles: "Einzigartig",
net als ik...
No comments:
Post a Comment