Dag 14 - Een lift naar Pacifica

Dag 14 / 25 april - dinsdag

Van San Francisco The Mission naar Pigeon Point Youth Hostel - ca. 40 miles

Zondag avond - ik was druk in de weer met inpakken, toen de telefoon ging. Het was Preston, of Amy thuis was? Preston is het best te vergelijken met Bob M. hoewel iets lichter van huid. Ik had hem vaag gezien in een japans restaurant waar ik met amy en jeff was gaan eten en later in de "Bike's Kitchen", een werkplaats voor enthausiaste fietsers, zoals ik, die elkaar helpen hun dierbare tweewieler te verzorgen.

Waarschijnlijk herinnerde hij zich vagelijk mijn fietsplannen na San Francisco en vroeg waar ik ook al weer naar toe ging. Ik dreunde quasi nonchalant 't bekende rijtje op; Yosemite, Death valley, Vegas, Grand Canyon, Zion, Brice, Salt Lake City and maybe even Yellostone. Vijf minuten later was Preston (mentaal) klaar voor zijn eerste fietstour. Hij zal me waarschijnlijk vergezellen tot Yosemite.

Dinsdag ochtend - ik wordt wakker om kwart voor negen. Ietwat laat, gezien ons streven om 10.30u te vertrekken, maar een goed begin is het halve werk, uitgeslapen dus. Een wat hectisch anderhalf uurtje volgt, waarin ik op topsnelheid 't postkantoor - voor een pakketje naar huis - naar Montgomery St. - om een geleent boek terug te brengen - en naar Market St. om op 't laatste moment een palm handheld computertje te kopen. Ik heb immers gezegd dat ik iets ging verzinnen op dure internet cafés.

Dan via 't kantoor van Amy en Jeff - om hen nog eens te bedanken voor hun gastvrijheid - terug op Bank St., mijn thuis van de afgelopen 5 weken, Laatste loodjes gepakt, fiets in de pick up van Leo en naar huize Prestons. Inmiddels is het twee uur geweest, maar toch is het nog even wachten op mijn aanstaande fietspartner. Hij ging dan ook in een dag van een stadsfiets naar een volledig uitgeruste tourbike.

Leo zet ons af in Pacifica, een stadje onder San Francisco. We sjorren Prestons tassen wat steviger aan zijn fiets, die ondertussen tenminste twee keer moet plassen en verteld dat hij een kleine blaas heeft, en ik ben back on the road! Voor een half uur tenminste. Want als we bij Devils Slide aankomen, een rare kronkel in Hgwy 1, heuvel op, blijkt deze gesloten te zijn. Met een enorm bord dat extra waarschuwt: zelfs voor fietsers.
Maar niet getreurd want we laten ons goed informeren bij het amerikaanse equivalent van de Boerenbond, om daarna een mountanbike trail te nemen, parrallel aan Devils Slide. Waar een wil is, is een fietspad, ook al is het stijl, onverrhard en levensgevaarlijk. Op de top van de heuvel zien we Montara lighthouse, waar ik vijf weken geleden overnacht heb.

Al gauw zijn we weer op de highway. En aangezien het tegen zessen loopt zetten we er flink de vaart in. We hebben drie uur tot het donker is. Terwijl ik geniet van mijn eerste mijlen zie ik hoe het landschap verandert is sinds maart. Overal bloemen in de berm, kniehoog lentegras en een heerlijke lentegeur in de lucht. Ik zag er eerst wat tegen op om 'terug' te fietsen, maar dit is een totaal verschillende route.

We stoppen eenmaal kort om een boterham te eten, en om half negen zijn we in Pigeon Point Youth hostel. Op weg naar het avond eten verteld een man die zich zelf OD noemt (ca. 35 jr) over de rechtzaak die hij morgen zal voeren tegen zijn ouders. In het kort, zijn vader probeerde zijn schedel te kraken met een vaas van zijn moeder en toen dat niet werkte haalde hij zijn geweer uit zijn slaapkamer. Gelukkig hoorde OD hem laden en rende weg uit zijn ouderlijk huis, zijn dochtertje daar achterlatend. Zijn moeder weerhield haar man ervan hem in de rug te schieten. Maar toen hij later belde om zijn dochter op te halen, wilden ze haar niet af staan.
Dit is de kortst mogelijke samenvatting. OD vertelde het zeer levendig met een hoop flashbacks, zijweggetjes en afbuigers terwijl hij heen en weer over de bank verhuisde. Ik denk dat hij behoorlijk zenuwachtig is voor morgen. Zijn ouders hebben een advocaat, hij niet. Ik wens hem succes.

Na een bord aardappel puree en bonen zoek ik mijn bed op. De eerste dag van mijn herstart zit erop.